Tijdens een recente vakantie in Zweden reed ik ruim 1.000 km in deze Peugeot 2008. Tegen mijn verwachting in waren dat verrassend prettige kilometers. Vooral de aandrijflijn en wegligging hebben mij positief verrast, al gold dat dan weer niet voor de ergonomie van de i-Cockpit. Ik deze review neem ik je mee over de Zweedse heuvels.
Specificaties Peugeot 2008 zoals getest
| Merk | Peugeot |
| Model | 2008 |
| Uitvoering | Allure |
| Kleur | Blanc Okenite |
| Prijs incl. opties | € 38.840,- |
| Aandrijflijn | Mild hybride |
| Aangedreven wielen | Voorwielen |
| Vermogen | 107 kW/145 pk |
| Trekgewicht geremd | 1100 kg |
| Acceleratie 0-100 km/h | 8,3 sec |
| Topsnelheid | 206 km/h |
Videoreview
Bekijk de video of lees hieronder mijn geschreven review.
Geen hybride
Even over dit specifieke exemplaar: het is een 2008 Hybrid. Althans, zo wordt de auto genoemd. Het staat zelfs op de achterklep. In werkelijkheid is het een mild hybride, en dat is toch echt iets anders dan een hybride. Minpunt voor Peugeot. Of eigenlijk voor Stellantis, want hetzelfde trucje halen ze uit bij de andere merken met deze motor.
Onder de kap ligt een 1.2 liter driecilinder benzinemotor, gecombineerd met een elektromotor die in de transmissie zit. Samen levert dat een vermogen op van 145 pk.
Voorheen “Hybrid 136”
Voorheen had deze aandrijflijn volgens de technische specificaties een vermogen van 136 pk. Daarom zie je ook occasions met de naam “2008 Hybrid 136”. In werkelijkheid gaat het om exact dezelfde aandrijflijn. Ze hebben nu alleen op een ander manier het totale vermogen van de benzine- en elektromotor berekend.
Uitvoering Allure
Dit specifieke exemplaar is uitgevoerd als Allure. Een treedje hoger dan de instapper Style. Vanbuiten herken je ‘m onder andere aan de 17” “Karakoy” lichtmetalen velgen, zwarte dakdragers, geblindeerde ramen achter en ledverlichting rondom.
Verder beschik je over Apple Carplay en Android Auto, een in hoogte verstelbare bestuurdersstoel, parkeersensoren voor en achter (Style alleen achter) en wat extra veiligheidssystemen.
Bagageruimte
De Peugeot 2008 is een concurrent van onder andere de Ford Puma en de Renault Captur. De bagageruimte heeft met 404 liter een prima formaat en is daarmee vergelijkbaar met die van bovengenoemde concurrenten. Tijdens de vakantie paste de kinderwagen van mijn dochter met gemak achterin (maar niet in combinatie met alle koffers uiteraard).
Prima voor elkaar dus.
Ruimte achterin
Als ik op de achterbank ga zitten (de voorstoel staat op mijn positie), dan is het met mijn 1.83 meter nét aan. Mijn knieën raken de rugleuning, maar op zich gaat het. De vraag is alleen hoe erg dat is voor een auto in deze klasse. Ik denk dat de meeste kopers óf meestal met zijn tweeën onderweg zijn, of met kleine kinderen achterin. De hoofdruimte is het overigens prima. Ik heb nog zeker 5 cm over.
i-Cockpit & ergonomie
Tijd om de 2008 vanbinnen te bekijken. Het i-Cockpit-concept is natuurlijk typisch Peugeot. Een klein stuurwiel met daarboven de tellers. Of dat prettig is, hangt sterk af van je zithouding en hoe je het stuur afstelt. Persoonlijk zet ik het stuur altijd vrij ver omlaag, waardoor ik, wanneer ik over het stuur kijk, de tellers prima kan zien.
Toen ik ‘m wilde starten kon ik de startknop niet vinden. Wat bleek, bij de 2008 moet je nog gewoon een sleutel in het contact steken en ‘m omdraaien. Dat is lang geleden….
Naar de bestuurder gedraaid
Zoals ik in de intro al aangaf, ben ik niet overtuigd van de ergonomie van de 2008. Maar laten we positief beginnen. Het centrale scherm staat naar de bestuurder gedraaid. Erg prettig en iets wat ik bijvoorbeeld miste in de Ford Kuga (review) en Focus (review).
Kijk je onder het scherm, dan zie je een rij met een soort tuimelschakelaars. Ziet er leuk uit, maar hier hebben ze bij Peugeot toch echt wat vreemde beslissingen genomen.
Bijvoorbeeld: je kunt de temperatuur niet met een van die tuimelschakelaars aanpassen. Dat moet allemaal via het scherm. Als je Android Auto of Apple CarPlay gebruikt, moet je op het knopje voor de temperatuur drukken, dan de temperatuur aanpassen, en dan weer terug naar Android Auto.
Aanraakgevoelig…
Wat ook niet helpt is dat de knoppen voor de temperatuur en stoelverwarming geen echte knoppen zijn, maar van die aanraakgevoelige exemplaren. En, ook niet geheel onbelangrijk, al die knoppen zitten te ver van je af. Je moet echt voorover leunen om ze te bedienen.
Oké, nog een laatste kritiekpunt hierover dan. Elke keer als je iets op het scherm doet, krijg je een soort animatie te zien. Een klein detail misschien, maar daardoor kun je niet even lekker snel door de menu’s navigeren.
Rijgedrag & aandrijflijn
En dan het belangrijkste: hoe rijdt de 2008? Verrassend goed eigenlijk. Vooral de aandrijflijn bevalt me uitstekend. Dankzij de mild hybride opzet met 145 pk voelt de 2008 lekker vlot aan. Accelereren naar 100 km/h gaat dan ook in een nette 8,3 seconden. De 1.2-liter driecilinder reageert lekker actief op het gaspedaal en voelt levendig aan.
Dat kan ook anders
Dat dat ook anders kan bewijst Ford met de Puma (review). Die beschikt ook over een driecilinder, maar dat merk je ook echt goed. In die auto voel je duidelijk de trillingen en hoor je dat er weinig geld is gestoken in geluidsisolatie. Niet bepaald verfijnd.
Toch is ook die aandrijflijn van de 2008 niet feilloos. De benzinemotor schakelt vaak uit, precies op een moment dat het niet uitkomt. Bijvoorbeeld als je aan komt rijden bij een rotonde. Je remt af, de motor slaat af, en vervolgens rij je door zonder tot stilstand te komen. Dan moet ineens die motor weer aanspringen en dat gaat gepaard met een duw in je rug.
Ook als je stilstaat gaat de motor telkens aan en uit. Dat lijkt mij op de lange termijn niet bevorderlijk voor de motor. Of het echt brandstof bespaart, betwijfel ik.
Onderstel
Ook het onderstel is goed voor elkaar. Comfortabel, maar ook verrassend stabiel in bochten. Tijdens de 1.000 km door Zweden, reed ik vooral over bochtige, hobbelige wegen in het heuvelachtige landschap.
De 2008 bleef ten allen tijde stabiel. Eerlijk gezegd merkte ik niet dat ik in een crossover reed. Tegelijkertijd is de 2008 comfortabel genoeg wanneer je over drempels of door gaten in het wegdek rijdt.
Helaas voelt de auto op de snelweg minder stabiel aan. De 2008 wordt vanaf een snelheid van zo’n 100 km/h nogal zoekerig. Je hebt constant het idee dat je moet corrigeren met het stuur. En dan is zo’n klein stuur minder prettig.
Conclusie
Na ongeveer 1.000 kilometer ben ik eigenlijk heel tevreden over deze Peugeot 2008. De aandrijflijn is hoorbaar maar niet storend, en voelt lekker gretig aan. Het onderstel weet zelfs onder uitdagende omstandigheden de auto in balans te houden.
De minpunten zitten vooral in de ergonomie van het dashboard en de bediening van het infotainmentsysteem. De bediening gaat omslachtig, knoppen zijn lastig te vinden en het geheel staat te ver van je af.
Ben je op zoek naar een auto als deze, dan kun je deze met een gerust hart overwegen.
