Review 22.000 km met de Ford Focus Wagon 1.0 EcoBoost uit 2015

Review 22.000 km met de Ford Focus Wagon 1.0 EcoBoost uit 2015

Ford Focus Wagon met geopende achterklep

De Focus Wagon staat nu zo’n twee jaar voor de deur. In die tijd hebben we ongeveer 28.000 km gereden. De teller staat nu op 92.000 km. Tijd voor een update over mijn review. Scroll naar beneden om de meest recente update te lezen (of klik op de link in de inhoudsopgave).

Bekijk ook: kosten & problemen Ford Focus.

Aanschaf bij 64.373 km

De Focus werd aangeschaft met een kilometerstand van 64.373 km. Waarom ik voor de Focus heb gekozen, lees je in dit artikel. Ik mag dan wel een autogek zijn, van autotechniek heb ik geen kaas gegeten. Daarom heb ik de Focus voor aanschaf laten controleren door Autocoach. Daardoor kon ik ‘m met een gerust hart aanschaffen.

Update na 4.000 km

Rijden

Ford staat bekend om de goede wegligging. En dat kan ik na 4.000 km zeker beamen. Gelukkig gaat dat niet ten koste van het veercomfort. Drempels neemt de Focus heel vloeiend. De veerweg lijkt vrij lang. Lekker comfortabel. 

Maar ga je vervolgens met bovengemiddelde snelheid door een bocht, dan blijft de Focus verrassend stabiel. De vering lijkt dan ineens een stuk sportiever ingesteld. Wat mij betreft een hele prettige combinatie.

Stilte

Rij je eenmaal op de snelweg, dan valt de stilte aan boord direct op. Ford heeft veel geluidsisolatie toegepast. Vooral om het kenmerkende geluid van de driecilinder te dempen. Dat is goed gelukt. 

Qua zithouding had ik iets meer mogelijkheden gewenst. Ik vind het prettig om lekker laag te zitten. Maar het stuur gaat helaas niet zover naar beneden. Daardoor ben ik genoodzaakt om de stoel toch wat hoger te zetten, om een soort chopper-gevoel te voorkomen.

Ik zit dus iets hoger dan ik zou willen, maar verder zit ik wel goed. De stoelen geven ook erg veel zijdelingse steun. Daardoor heb je het gevoel dat je soort van ‘in’ de stoel zit.

De 1.0 EcoBoost

De motor van de Focus verdient speciale aandacht. Ford was (voor zover ik kan terugvinden) het eerste merk dat een driecilinder in een relatief grote auto monteerde. Een driecilinder motortje met een inhoud van maar 1 liter. Dat zag je eerder alleen bij auto’s uit het kleinste segment. 

Ondanks het kleine formaat, levert het blokje toch 125 pk. Niet overdreven veel, maar gewoon genoeg voor een auto met een rijklaar gewicht van 1316 kg. 

Hij is goed bij de les. Als je gas geeft, merk je direct dat de auto vooruit wordt geduwd. Maar bij (bijvoorbeeld) een korte invoegstrook zou net dat beetje extra vermogen wel prettig zijn. Recent testte ik de nieuwere Ford Focus ST-Line X met 155 pk. Dat maakt wel even een verschil zeg. De acceleratie naar 100 km/h is bijna 3 seconden sneller achter de rug.

De 1.0 EcoBoost-motor van de Ford Focus 3.5

Ik heb nog overwogen om ‘m te laten chippen, maar daar heb ik vanaf gezien. Dat kost zo’n 400-500 euro, en dat vind ik toch teveel voor die paar keer dat ik het mis. Daarnaast weet ik niet wat het extra vermogen met de levensduur van de motor doet. We houden het dus bij de oorspronkelijke 125 pk.

Toen ik een proefrit kwam maken, werd de auto voor me klaargezet met lopende motor. En toen ik instapte viel mij meteen de stilte op. Ik twijfelde even of de motor wel liep.

Waar zijn de trillingen?

Want driecilinders staan bekend om twee dingen: ze maken veel geluid en ze trillen. Dat komt doordat een driecilinder altijd een bepaalde onbalans heeft. Bij een gelijk aantal cilinders, vangen de cilinders elkaars bewegingen op, waardoor de motor soepel loopt. Bij een driecilinder kan dat niet.

Hier heeft Ford echt heel goed werk geleverd. Want de 1.0 EcoBoost is verrassend stil en soepel. Dat hebben ze (naast extra isolatiemateriaal) bereikt door op bepaalde onderdelen met opzet onbalans te creëren. Die onbalans heft de onbalans van het motorblok weer op, waardoor je bijna geen trilling voelt. Daarnaast hebben ze gebruikgemaakt van een zogenaamde “wet belt”. Dat is een distributieriem die in het motorblok zit en door de olie loopt (dat heeft trouwens ook nadelen).

Het vooraanzicht van de Ford Puma 1.0 ST-Line X

Is dit hetzelfde blok?!

Des te verbaasder was ik toen we afgelopen vakantie op Mallorca, een dagje op pad gingen met een Ford Puma. Een hele recente auto met diezelfde 1.0 EcoBoost. Alleen viel mij direct het rauwe karakter van de driecilinder op. Je hoort ‘m goed en je voelt duidelijk de trillingen door de auto gaan.

Maar eerlijk gezegd is dat ook helemaal niet verwonderlijk. De Puma zit in een lagere prijsklasse dan de Focus. Logisch dat er dan minder budget is voor zaken als geluidsisolatie. En volgens Ford Nederland vinden Puma-rijders andere zaken (zoals opbergruimte) veel belangrijker dan het motorgeluid.

Verbruik

En dan het verbruik. Is zo’n 1.0 driecilinder nou echt zo zuinig? Ik kijk zelf altijd naar de verbruiksmonitor van AutoWeek. Daar houden eigenaren het praktijkverbruik van hun auto bij. Als ik kijk naar vergelijkbare rijders (deels snelweg, deels bebouwde kom), kom ik uit op een gemiddeld verbruik van 6,6 liter per 100 km, of 1 op 15,2. Gebaseerd op 10 gebruikers.

6,2/100 km

Op basis hiervan doen wij het met een gemiddeld verbruik van 6,2 liter per 100 km (1 op 16,1) erg netjes. Dat is trouwens op winterbanden. Ik ben benieuwd of we nog wat van het verbruik afsnoepen als de Focus op andere banden staat.

Vergelijken blijft lastig. Want ik weet niet wat de verdeling tussen het aantal kilometers snelweg en bebouwde kom is bij de gebruikers van de verbruiksmonitor. Bij ons zijn het voornamelijk snelwegkilometers, met wat korte ritjes tussendoor.

Al met al ben ik tevreden met het verbruik van 6,2 liter per 100 km. Sowieso lijkt me dit een prima verbruik voor een dergelijke auto.

Uitrusting

Onze oude Twingo was uitgevoerd als Dynamique. Met zaken als climate control, cruise control en verwarmde buitenspiegels best een luxe autootje. De Focus doet er nog een schepje bovenop. Dit zijn de belangrijkste:

  • Titanium uitvoering (o.a. chroom bij zijruiten, mistlichten en in de grille)
  • Hill Start Assist (auto blijft zelf op de rem staan bij een hellingproef)
  • Keyless Go (wegrijden met de sleutel in je broekzak)
  • Automatisch dimmende binnenspiegel
  • Parkeersensoren voor en achter
  • 17 inch lichtmetalen velgen
  • Verwarmde voorruit
  • Climate control
  • Cruise control
  • Regensensor
  • Lichtsensor
ford focus wagon titanium

Verwarmde voorruit

Een optie zoals voorruitverwarming klinkt mooi, maar hoe is dat in de praktijk? Nou, daar kan ik kort over zijn. Het is i-de-aal. Je start de auto, zet de voorruitverwarming aan, en tegen de tijd dat je de zijruiten hebt gekrabd, is de voorruit compleet ontdooit.

Een keertje wissen met de ruitenwissers en de ruit is schoon. Met uitzondering van de buitenste randen van de ruit. Er blijft links en rechts een strookje van ongeveer 8 cm zitten. In die delen van de ruit zit geen verwarming. Maar omdat de rest van de ruit wel lekker warm is, veeg je dat er zo vanaf met je krabber.

Samenwerking regen- en lichtsensor

Iets wat ik veel gebruik, zijn de regen- en lichtsensor. Zodra het donker wordt gaat de verlichting automatisch aan. Ook bij het inrijden van een tunnel. Echt heel handig, maar soms duurt het gevoelsmatig net iets te lang voordat de verlichting aangaat. Bijvoorbeeld wanneer je al halverwege de tunnel bent.

Maar ook wanneer de blaadjes van de bomen, vallen mag de verlichting wat mij betreft sneller inschakelen. Op een grauwe herfstdag is het best prettig (en veilig) als je je verlichting aan hebt. Bij de Focus moet je dan even de verlichting handmatig inschakelen.

Het enige echte nadeel van de lichtsensor, is dat ik nu overdag zonder verlichting rijdt. De automatische verlichting schakelt alleen in als het donker wordt. De verlichting gaat dus niet automatisch aan zodra je de auto start. 

De regensensor werkt erg prettig. Niet te snel en niet te langzaam. Gewoon precies goed. Eerlijk gezegd veel beter dan in de DS 7 Crossback waar ik vorig jaar een week in heb gereden. 

Regent het, maar is het nog wel gewoon licht? Dan schakelt de verlichting ook automatisch in.

En dan nog zoiets fijns: parkeersensoren. Onze Focus heeft ze voor en achter. We gebruiken ze veel, want bij ons in de straat moeten we bijna altijd fileparkeren. Ze zijn soms wel een tikkeltje overgevoelig. 

Sta je naast een vrachtwagen voor het verkeerslicht, zie je op het scherm ineens rode vlakjes verschijnen aan de zijkant van de auto. Soms zien de sensoren dingen die er niet zijn. 

Wel blijven opletten

Kom daardoor niet in verleiding om de parkeersensoren te negeren. Want in de meeste gevallen zit je wél ergens bijna tegenaan. 

Verder beschikt de Focus over een paar simpele opties, die toch wel erg handig zijn. Ik heb het over de automatisch dimmende binnenspiegel, en over Hill Start Assist. Bij die laatste maak je je nooit meer druk om de hellingproef.

Dankzij deze optie heeft de Focus door wanneer je op een helling staat. Wanneer je de rem loslaat, blijft de auto 2,5 seconden op de rem staan. Waarom het precies 2,5 seconden is weet ik niet, maar Ford zegt het zelf.

Ook handig: het werkt ook als je achteruit een helling op moet rijden. Bijvoorbeeld wanneer je in een parkeervak staat die naar voren afloopt. 

Interieur

Ik was nooit zo te spreken over de interieurs van Ford. Ik vond ze altijd maar rommelig en vreemd vormgegeven. Deze generatie Focus had voor de facelift ook zo’n rommelig dashboard. Maar daar is bij de facelift echt verandering in gekomen.

De klokken en het digitale display in de ford focus

Wanneer je instapt, kijk je uit over een overzichtelijk en opgeruimd dashboard. De blauwe wijzers en de chroomkleurige afwerking van de klokken geven het interieur een verzorgde uitstraling. Die chroomkleurige afwerking kom je ook tegen rondom de ventilatieopeningen.

Licht in de duisternis

Ook prettig: onze Focus is uitgerust met lichte hemelbekleding. Dat is vooral fijn omdat de rest van het interieur zwart en donkergrijs is. Het maakt de auto vanbinnen een stuk lichter.

Hard plastic kom je bijna niet tegen. De bovenkant van de deuren en het dashboard zijn afgewerkt met een zacht materiaal. Dat voelt een stuk luxer aan dan het harde plastic dat je in sommige auto’s tegenkomt. 

interieur ford focus 3.5

Het is geen Audi

Is er dan helemaal niets aan te merken op het interieur? Ja, toch wel. Verschillende interieurdelen sluiten niet mooi op elkaar aan. Dat doen veel andere merken een stuk netter. 

Een ander punt is dat de middenconsole kraakt. Precies op de plek waar mijn knie tegenaan leunt tijdens het rijden. Daar stoor ik me toch wel een beetje aan. 

Sync 2

Onze Ford Focus is uitgerust met het Sync 2 multimediasysteem. Als je de verschillende berichten op fora leest, kan dat niet veel goeds zijn. Het systeem zou ingewikkeld en traag zijn. Iets waar Ford zich voor zou moeten schamen, lees ik zelfs. 

Het Sync 2 multimediasysteem van Ford

Bovenstaande komt totaal niet overeen met hoe ik het systeem ervaar. Misschien ligt het er ook aan hoe je het systeem gebruikt. Via het scherm bedien je vier verschillende zaken: de koppeling met je telefoon, navigatie, radio en klimaatbediening.

Koppeling met telefoon
Dit werkt gewoon goed. Ideaal voor het afspelen van muziek via Spotify. Wel één kleine kanttekening: de koppeling komt alleen tot stand wanneer ik Sync 2 met mijn telefoon verbind. Andersom is het me nog niet gelukt. Zodra je dat doorhebt is dat geen probleem meer. 

Navigatie
De navigatie heb ik aan het begin even uitgeprobeerd. Leuk detail is dat de aanwijzingen ook verschijnen op het kleine digitale scherm tussen de tellers in. Maar helaas is de kaart niet up-to-date. Dat had ik ook niet verwacht bij een auto uit 2015.

Ik heb bij de merkdealer nog gevraagd of ze de navigatie kunnen updaten. Dat kan en is een fluitje van een cent. Gewoon een nieuw SD-kaartje in het systeem drukken. Maar dat simpele kaartje kost wel even 200 euro. En dan is het nog maar de vraag in hoeverre de kaarten up-to-date zijn. Want de meest recente versie is alweer een paar jaar oud. 

Op internet vind ik verschillende sites die recente kaarten aanbieden voor 30-50 euro. Waarom het verschil zo groot is, weet ik niet. Misschien is dat nog eens de moeite waard om te proberen.

Voor nu gebruik ik gewoon Google Maps. Dat werkt meestal prettig. 

Radio
Gebruiken we regelmatig en het ontvangst is in de meeste gevallen goed. In ieder geval beter dan bij onze Twingo. Verder zijn er geen bijzonderheden aan de radio.

Klimaatbeheersing
Dit gebruiken we echt helemaal niet. Want je hebt gewoon fysieke knoppen voor alle functies van de klimaatbeheersing.

Klimaatbeheersing in de Ford Focus

Touchscreen
Het touchscreen werkt eigenlijk best snel gezien de leeftijd. Alleen reageert hij niet altijd direct bij de eerste keer drukken. Je moet gewoon net wat harder drukken dan bijvoorbeeld op je telefoon. 

Natuurlijk, als je vanuit een splinternieuwe auto in de Focus stapt, dan stoor je je vast aan het touchscreen. Maar nogmaals, als je je bedenkt dat de auto ondertussen 7 jaar oud is, doet hij het zeker niet slecht. 

Voice Control
Ja ja, de Focus is zelfs uitgerust met de optie om spraakgestuurde opdrachten aan de auto te geven. Dit is het enige dat ik nog niet getest heb. Zodra ik dat heb gedaan lees je het hier.

Ruimte

Als je een Twingo gewend bent, is een auto al snel ruim. Passagiers zitten nu een stuk beter achterin. Zelf heb ik met een lengte van 1.83 m meer dan genoeg ruimte achterin. Ook als ik achter mezelf zit.

Gek genoeg heeft degene op de passagiersstoel een stuk minder ruimte voor zijn benen. Dat komt grotendeels door de vorm van het dashboard. Als je denkt dat het dashboardkastje daardoor extra groot is, heb je het mis. Die is aan de kleine kant. 

Gelukkig bieden de opbergvakken in de deuren genoeg ruimte voor bijvoorbeeld een flesje drinken. Die kun je trouwens ook kwijt in het vakje van de middentunnel. Door twee verschuifbare elementen pas je het vak gemakkelijk aan aan de maat van je flesje of thermosbeker. Je kunt er met gemak twee flesjes in kwijt. 

En dan de kofferbakruimte. Een belangrijke, want dat is de reden waarom we voor de Wagon zijn gegaan. Hoe de Focus omgaat met een kinderwagen, luiertas en campingbedje weet ik nog niet, want zover zijn we nog niet. 

De bagageruimte van de Ford Focus Wagon

Niet helemaal vlak

Wat ik wél weet, is dat het buitenhok van ons konijn er prima in past. Wanneer je de achterbank plat legt, ontstaat er bijna een vlakke laadvloer. De rugleuning van de bank loopt ietsje op. 

Een volledig vlakke laadvloer was nog prettiger geweest. Dan schuif je zoiets als een konijnenhok zo door naar voren. Nu moet je via een van de achterdeuren het hok iets optillen en naar je toe trekken.

De oprolbare kofferbakafdekking haal je gemakkelijk in zijn geheel uit de auto. Wel zo handig als je spullen moet vervoeren die wat hoger zijn.

Update na 14.200 km

We zijn zo’n 10.000 km verder ten opzichte van de eerste update, dus tijd voor een nieuwe. Ik heb genoeg te vertellen over de Focus, want in de tussentijd hebben mijn vrouw en ik een dochter gekregen, én zijn we voor het eerst met de auto op vakantie geweest.

De Focus als gezinsauto

In mei 2022 kochten we onze Focus. En het had niet veel gescheeld, of we hadden de hatchback gekocht in plaats van de Wagon. Maar met een kinderwens in ons achterhoofd kozen we toch voor de Wagon. In februari 2023 was het zover: onze dochter werd geboren. Vanaf dit momet werd de Focus dus als gezinsauto gebruikt. En sjonge, wat waren wij blij met de keuze voor de Wagon….

Kinderwagen mee? Eitje!

Want waar je ook naartoe gaat, die kinderwagen moet mee. En die past echt perfect in de kofferbak van de Focus Wagon. De reiswieg past er precies in de lengte in, en het onderstel past er gemakkelijk naast. En dan nog heb je een hoop ruimte over. Dit was met een hatchback echt nooit gelukt.

Wat ook elke keer meegaat, is de maxi-cosy. Maar die neemt wat meer ruimte in beslag dan gewend. De passagiersstoel moet namelijk best een stuk naar voren om plaats te bieden aan de maxi-cosy. Daardoor blijft er niet zoveel beenruimte over voor de bijrijder.

Dit ‘probleem’ wordt deels veroorzaakt door de isofix base die we gebruiken. Daardoor staat de maxi-cosy iets hoger en ook een stukje van de rugleuning af. Maar dat is zeker geen reden om de isofix base weg te laten. Met Isofix zit je kind gewoon veiliger in de auto. Ook fijn: je hoeft niet te klungelen met de gordel. Je zet de maxi-cosy gewoon op de isofix base en hij klikt meteen vast. Ideaal.

Voor het eerst op autovakantie

Afgelopen zomer was het tijd voor onze zomervakantie. Het was niet alleen onze eerste vakantie met de auto, maar ook onze eerste vakantie met z’n drieën. Dat betekende met een volgeladen auto naar Frankrijk. Een rit van 970 km via Duitsland en Zwitserland.

Opnieuw waren we blij met onze keuze voor de Wagon, want alles wat we mee wilde nemen paste erin. Ik had zelfs nog goed zicht naar achteren. Wel zo prettig op zo’n lange rit.

de bagageruimte van de ford focus wagon uit 2015
Het zicht naar achter was een stuk beter dan deze foto doet vermoeden

Comfort en trekkracht

Ik was al te spreken over het comfort van de Focus, en dat is tijdens deze vakantie niet veranderd. Vooral de stoelen zitten echt heel goed. Ze bieden enorm veel steun. En geloof me, dat is ook prettig als je gewoon rustig rijdt.

Wanneer je eenmaal op heuvelachtige wegen rijdt, dan merk je wel dat de Focus wat trekkracht tekort komt. De 1 liter kleine driecilinder levert 170 Nm aan koppel. Met een volgeladen auto houdt dat niet over. Dan moet je al snel terugschakelen om te voorkomen dat je steeds langzamer gaat rijden. Het was zeker niet onoverkomelijk hoor, maar iets meer koppel wat wel prettig geweest.

trekkracht ford focus 1.0 ecoboost in de bergen

Verbruik

En dan het verbruik. Want is zo’n kleine motor nou echt zuiniger? Naar mijn idee vooral op papier. In de praktijk kan de 1.0 EcoBoost best zuinig zijn, maar dan moet je echt lage snelheden rijden. Normaal gesproken verbruiken we zo’n 6,2 liter per 100 km (1 op 16,1). Als we snelwegkilometers maken, dan is dat overdag en rijden we rond de 100 km/h.

Tijdens de heen- en terugreis reden we vaak 120 of 130, waardoor het verbruik uiteraard iets hoger werd. We kwamen uit op 6,67 liter per 100 km (1 op 15).

Overige opvallendheden

Lichtsensor: In mijn eerdere update sprak ik mijn twijfels over de lichtsensor uit. De verlichting gaat namelijk pas aan als het donker wordt (of regent). Mijn conclusie is nu dat je niet zoveel hebt aan die lichtsensor. Wanner je de verlichting op de automatische stand hebt staan, rij je in de meeste gevallen zonder verlichting. Ook tijdens de grauwe herfstdagen.

Kraakjes: Over het algemeen ben ik te spreken over het interieur van de Focus. Het ziet er verzorgd uit, en op veel plekken vind je aangenaam zacht aanvoelend kunststof. Maar, zoals ik eerder ook al schreef, is het geen Audi. Op verschillende plekken zie je kieren die best wat kleiner hadden mogen zijn. En rond de middenconsole vind je wél hard, goedkoop aanvoelend plastic. Nou is dat op zich niet eens zo’n probleem, alleen in dit geval kraakt het ook echt. Het gaat namelijk precies om het stuk waar je knie tegenaan leunt tijdens het rijden. Beweeg je even je been, of neem je een scherpe bocht, dan begint het plastic te kraken.

Dit was mijn update over de Ford Focus Wagen uit 2015. Uiteraard blijf ik dit artikel opdaten met nieuwe ervaringen.

Written by
Robert van Heerde