Nadat DS een zelfstandig merk onder Citroën werd, was de 7 Crossback het eerste nieuwe model. Een SUV met een kenmerkend uiterlijk, opvallende details en helemaal gericht op het hogere segment. En van zo’n auto mag je natuurlijk hoge verwachtingen hebben. Die werden deels waargemaakt, maar deels ook niet.
De belangrijkste zaken heeft de DS 7 Crossback aardig op orde. En toch hadden we na twee weken testen een behoorlijke lijst met verbeterpunten. Grotendeels geen schokkende zaken, maar dingen die gewoon net wat beter of verfijnder zouden moeten zijn. De conclusie: de DS 7 is toe aan een facelift. Waarom lees je in deze review.
Wat is de DS 7 Crossback E-TENSE 300?
De DS 7 staat op hetzelfde platform als onder andere de peugeot 5008, Opel Grandland en de Citroën C5 Aircross. Maar daar zie je helemaal niets van. Zowel vanbuiten als vanbinnen is de DS 7 een unieke verschijning. En dat is ook direct een van de voornaamste redenen om er eentje te kopen. Ze hebben er echt iets bijzonders van gemaakt. Zeker als je gek bent op mooie details, kun je je lol op in de DS 7.
Wij kregen een vrij dik exemplaar mee. Een E-TENSE 300 4×4. E-TENSE is de benaming van DS voor hun (deels) elektrische modellen. Deze 7 is een plug-in hybride met een vermogen van 300 pk, waarvan 200 pk afkomstig uit de 1.6 liter 4-cilinder motor. Je zit in 5,9 seconden op de 100, maar in de sportstand voelt hij sneller aan.
Goed, tijd om in te stappen.
Hoe rijdt de DS 7 Crossback E-TENSE 300?
Op de terugweg vanaf de importeur konden we direct een van de paradepaardjes van DS uitproberen: het veercomfort. Daarmee verwijzen ze terug naar de ‘echte’ Citroën DS uit 1955. Ook wel de Snoek genoemd. Die staat bekend om zijn uitzonderlijke veercomfort. Om daarbij in de buurt te komen, kwam DS met Active Scan Suspension.
Een camera achter de voorruit scant het wegdek, en past op basis van die informatie de demping aan. Maar met de auto in standje Comfort bleek dit geen succes. Rond Amsterdam is het wegdek van de snelweg niet helemaal glad, maar golvend. De DS 7 bleef maar deinen. Zo erg dat we er misselijk van werden. Snel overschakelen naar standje Hybrid. De benamingen van de rijstanden vinden we trouwens een beetje raar. Alsof de auto in Comfort niet hybride rijdt….
Goed, eenmaal in de Hybrid-stand werd het echt een stuk beter. Ja, dít is comfortabel rijden. De demping is nog steeds zijdezacht, maar dan zonder dat misselijkmakende gezwalk. Nu we heerlijk over de snelweg gleden, was het tijd om eens goed om ons heen te kijken.
Ze hebben echt wel hun best gedaan, daar bij DS. Bovenop het dashboard zie je het mooie klokje van B.R.M, met daaronder een 12,3” groot scherm die als het ware op het dashboard ligt. Verder is het dashboard voorzien van leer met ruitpatroon, wat doorloopt op de deurpanelen.
En toen begon het te regenen. Niet hard gelukkig. Gewoon een miezerregen. Dan wil je af en toe handmatig even de ruit droogvegen. Meestal doe je dat door de stuurkolomschakelaar een tikje naar beneden te bewegen. Maar nee, zo werkt dat niet in de DS 7 Crossback. Op deze manier zet je de ruitenwissers in de automatische stand, en die gaat altijd te snel.
Dit was het eerste van de vele kleine irritatiepuntjes van de DS 7. En daar verbazen we ons vaak over bij auto’s. Ik bedoel, auto’s zijn behoorlijk complexe machines. Maar dit soort simpele ergonomische dingen zijn blijkbaar te moeilijk. Hetzelfde geldt voor de bediening van de stoelverwarming.
Het icoontje van de stoelverwarming staat standaard links onderin het scherm. Mooi, want dan zou je ‘m op den duur blind kunnen bedienen. Niet dus. Want wanneer je het icoontje aanraakt, gaat de stoelverwarming niet direct aan. Eerst wordt er een nieuw menuutje geopend, waarop het icoontje van de stoelverwarming vergroot wordt weergegeven. Dan druk je 1, 2 of 3 keer voor de gewenste stand, en dan moet je nog op ‘OK’ drukken om ‘m ook daadwerkelijk aan te zetten.
Waarom moet dat nou zo moeilijk? Waarom gaat de stoelverwarming niet gewoon direct aan wanneer je het icoontje links onderin aantikt? Het lijkt misschien wat overdreven, maar tijdens het rijden moet je je ogen minstens drie keer van de weg halen om de stoelverwarming aan te zetten. Dat is irritant en onnodig gevaarlijk.
En zo waren er nog een aantal zaken die beter kunnen. Of misschien wel moeten. Maar laten we eerst even de positieve punten aanhalen. Want geloof me, het is echt geen straf om in de DS 7 Crossback E-TENSE te rijden.
Wat gaat goed?
Nee, de DS 7 is geen slap aftreksel van de Peugeot 5008 of Opel Grandland. DS heeft een hele eigen designtaal ontwikkeld met talloze details. En die details hebben allemaal één ding gemeen: de ruitvorm. Die kom je echt overal tegen. Onder andere in de grille, de koplampunits, de dagrijverlichting en de achterlichten.
Die trend wordt in het interieur doorgezet. Het B.R.M-klokje klapt omhoog wanneer je de motor start, je zit op leer met mooie ruitvormige stiksels en de bediening van de ruiten gaat via degelijk aanvoelende knoppen (ik gok dat ze gegalvaniseerd zijn). Het ruitpatroon is zelfs verwerkt in de graphics van de twee schermen.
Toen we vervolgens muziek afspeelde via Spotify, waren we positief verrast. Dit klinkt heel goed voor een standaard audio-installatie. Hoe goed moet het optionele Focal-systeem dan wel niet klinken?
Wat de DS 7 ook goed doet is rijden (met uitzondering van de Comfort-stand). De stoelen zitten gewoon goed, het stuur ligt lekker in de hand en het is opvallend stil aan boord. Ook als de benzinemotor even later inschakelt. Tenzij je natuurlijk vol op het gas gaat. Dan laat de motor van zich horen. Niet op een vervelende manier, maar precies zoals je dat verwacht.
Over vol op het gas gaan gesproken… we hebben nog nooit zo’n groot verschil gemerkt tussen de standen Normal (Hybrid in de DS 7) en Sport. De sportstand is geen prettige stand om in rond te rijden, maar wel leuk voor de stoplichtsprintjes. Want dan voelt de auto echt sneller aan dan de opgegeven acceleratietijd van 5,9 seconden. Dankzij de vierwielaandrijving heb je ook meer dan genoeg grip. Als iemand ons vertelde dat het 5 seconden was, hadden we het ook geloofd.
Doe je wat rustiger aan, dan red je het zo’n 35 km in de volledig elektrische stand. Dankzij het vermogen van 300 pk kom je nooit iets te kort. Ook niet als de benzinemotor het alleen moet doen. Want ook met 200 pk kom je prima vooruit in een auto van 1.900 kg.
Wat kan beter?
Zoals je in de intro hebt gelezen, hebben we behoorlijk wat verbeterpunten ontdekt aan de DS 7 Crossback E-TENSE. We gaan ze alle drie even bij langs. Ook de punten die we al heb aangehaald, sommen we nog even op.
Ergonomie
Bij de meeste auto’s werken de ruitenwissers hetzelfde. Tik de stuurkolomschakelaar een keertje omlaag, en de voorruit wordt eenmalig gewist. Bij de DS 7 werkt dat niet zo. Bij deze beweging activeer je de automatische stand van de ruitenwissers. En die gaat ook op de traagste stand veel te snel.
De bediening van de stoelverwarming kan veel simpeler. Het icoontje wordt standaard onderin het scherm weergegeven. Maar nu opent zich eerst een menuutje, selecteer je de juiste stand en moet je vervolgens nog op ‘OK’ klikken. Daardoor heb je je ogen onnodig lang op het scherm gericht, en dus niet op de weg.
De knoppen op het stuur hadden net wat logischer ingedeeld kunnen worden. Zo zitten de volumeknoppen links, maar het wieltje om van zender of nummer te wisselen, zit aan de rechterkant.
Gasrespons
De auto reageert erg traag op het gas. Je accelereert de eerste meters heel langzaam, en vervolgens krijg je ineens een duw in je rug. Dit komt wat onbehouwen over. Ik dacht eerst dat het kwam door de inschakeling van de benzinemotor, maar de volledig elektrische stand levert hetzelfde probleem op.
Stuurgevoel
Heb je wel eens een racespel gespeeld met zo’n stuurtje? Meestal kun je instellen dat dat stuurtje je stuuringrepen corrigeert. Dat lijkt de DS 7 ook constant te doen. Vooral zo rond de middenstand. Ik dacht dat het aan de rijbaanassistent lag, maar na het uitschakelen van dat systeem veranderde er niets. Daardoor ben je constant aan het corrigeren. Ook als je rechtuit op de snelweg rijdt. Ik betrapte mezelf meerdere keren op slingeren.
Conclusie review DS 7 Crossback E-TENSE 300
De DS 7 Crossback doet grotendeels wat hij moet doen. Hij geeft je als bestuurder echt het idee dat je in iets unieks rijdt. Iets bijzonders. Hij vervoert je in alle rust en comfort van A naar B. En als je wilt, vlieg je er vandoor bij het verkeerslicht. Toch zijn er een hoop details waarmee hij ons niet wist te overtuigen.
En dat is zonde, want dat doet toch een beetje afbreuk aan het bijzondere en luxe gevoel wat de auto je moet geven. Kortom: hij is toe aan een facelift. Ook niet zo gek, want de DS 7 is al sinds 2017 op de markt. Als het goed is komt die facelift dit jaar nog. Laten we hopen dat de verbeterpunten dan zijn opgelost. De auto verdient het.
| Sterktes | Zwaktes |
| + Mooie details | – Ergonomie |
| + Veercomfort | – Gasrespons |
| + Standaard audio | – Stuurgevoel |
